მიტევება

— (მივუტევებ) მიშვება, მოდუნება (საქმ. 27, 40), пускать, послаблять.

— შედნობა, პატივება; 3 პირისადმი, ხოლო 1 და 2 - მოტევება (მატ. 6:12, 14 და შემდგომი, 9, 2 და შემდგომი), прощать, оставлять, отпускать.